امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

حَق علی کلِ مُسلم یعرفنا اَن یَعرض عَمَلَه فی کل یوم و لیله علی نفسه فیکون محاسبَ نفسِه، فاِن رَاَی حسَنه اِستزادَ منها و اِن رَاَی سَیئَه اِستغفر منها لئلا یَخزی یوم القیامه.

بر هر مسلمانی که ما را بشناسد سزاوار است که در هر شبانه روز عملش را بر خود عرضه دارد و خود حسابگر خویش باشد، اگر حسنه دید بر آن بیافزاید و اگر گناه دید از آن آمرزش بخواهد تا این که روز قیامت رسوا نشود.

تحف العقول،ص ۳۰۱.

حسین بن علوان می گوید: در مجلسی نشسته بودیم که برای کسب علم و دانش بود، هزینه سفر من تمام شده بود. یکی از افراد جلسه از من پرسید: برای این گرفتاری به چه کسی امیدواری؟ گفتم: به فلانی. گفت: به خدا سوگند، حاجتت برآورده نمی شود و به آرزوی خود نمی رسی و مقصودت حاصل نمی شود. گفتم: از کجا می دانی؟ گفت: ☄از امام صادق (ع) شنیدم که فرمود: در یکی از کتاب ها خواندم که خدای متعال فرموده است: به عزت و عظمت و بزرگواری ام سوگند که آرزوی هر کس را که به غیر من امید بندد، ناامید خواهم کرد و لباس ذلت بر او خواهم پوشاند و او را از پیش خود می رانم. آیا در گرفتاری ها غیر من را می طلبید در صورتی که رفع گرفتاری به دست من است!؟ آیا به ☄غیر من امید دارد و درِ خانه غیر مرا می کوبد با آن که کلیدهای همه درهای بسته نزد من است!؟ کیست که در گرفتاری های خود به من امید بسته و من امید او را قطع کرده باشم!؟… پس بدا به حال آن ها که از رحمتم ناامیدند و بدا به حال آن ها که مرا معصیت کرده و از من پروا ندارند.

 اصول کافی، ج 2، ص 66.

امام علی علیه السلام فرمودند :
اتقَى النّاسِ مَن قالَ الحَقَّ فيما لَهُ و َعَلَيهِ

با تقواترين مردم ، كسى است كه در آنچه به نفع يا ضرر اوست ، حق را بگويد.

نهج البلاغه، خطبه 178

امام_حسن_عليه_السلام :

 اَلنّاسُ اَرْبَعَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ لَهُ خُلقٌ وَ لا خَلاقَ لَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَهُخَلاقٌ وَ لا خُلقَ لَهُ، قَدْ ذَهَبَ الرّابِـعُ وَ هُوَ الَّذى لا خَلاقَ وَ لا خُلقَ لَهُ وَ ذلِكَ شَرُّ النّاسِوَ مِنْهُمْ مَنْ لَهُ خُلقٌ وَ خَلاقٌ فَذلِكَ خَيْرُ النّاسِ؛

 مردم چهار دسته اند:
❖  دسته اى از آنها اخلاق دارند، امّا بهره اى از دنيا ندارند.
❖ دسته اى بهره مندند، اما اخلاق ندارند.
❖ دسته اى نه بهره اى از دنيا و نه اخلاق دارند كه اينها بدترين مردم اند.
❖ و دسته اى كه هم اخلاق دارند و هم از دنيا بهره مندند كه اينان،بهترين مردمند

__بحارالأنوار، ج 70، ص 10، ح 8