طور حضور

اين بارگه كه خاك درش مُشكِ اذفر است

بويش چو بوى خلد برين روح پرور است

دارالشّفا و عـقده گشـــا و فـرح فزاست

باب امان ز محنـت فرداى محــشر است

طور حضـور و مطلـع نور و مطاف حور

آرامـگاه دختــر موســى بن جعفر است

خاتون ديــن پنــاه كه برهـان عزتـــش

هر صبح و شــام، صيحة الله اكبــر است

هر كس درى و خانه و راهى گزيده است

چشم اميد لطفى صـافى بر ايــن در است

آیت الله صافی گلپایگانی

10 جمادى الاولى 1410 هـ . ق، قم