در قرآن كريم آمده است: (قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ)؛ (سورهٴ توبه، آيهٴ ۱۰۵) اي پيامبر! به مردم بگو: هر چه خواستيد انجام دهيد ولي بدانيد كه خدا و رسول او و مؤمنان، اعمال شما را مي‏بينند.

امام صادق (ع) فرمود: منظور از مؤمنان در اين آيه ما هستيم؛ مؤمنان، همان ائمه هستند.

بنابراين، همهٴ كارهاي ما در مشهد و محضر آنان است، نه تنها اعمال ما را مي‏بينند و از آن خوشحال يا ناراحت مي‏شوند، بلكه در قيامت، مطابق آنچه ديده ‏اند شهادت مي‏ دهند.

يكي از شيعيان به نام داود رقّي مي‏گويد: پسر عمويي داشتم كه شخصي معاند و خبيث بود، در حال حركت به سوي مكه بودم كه متوجه شدم وضع زندگي او و خانواده‏ اش پريشان است. مقداري كمك براي او فرستادم و به سوي مقصدم حركت كردم. در مدينه به محضر امام صادق (ع) شرفياب شدم، نزد آن حضرت نشسته بودم كه ابتدا به سخن كرد و فرمود: اي داود! روز پنجشنبه اعمال شما را بر من عرضه كردند وقتي در ميان اعمال تو صله‏ اي را كه به پسر عمويت داده بودي مشاهده كردم، خوشحال شدم. مي‏دانم كه اين صلهٴ تو [و جفاي او] موجب تسريع در اجل او خواهد شد.

عبدالله بن ابان از امام رضا (ع) درخواست دعا كرد. آن حضرت با استناد به همين آيه فرمود: مگر من از شما غافلم و شما را دعا نمي‏كنم؟

اين گونه احاديث نشان مي‏ دهد كه اهل بيت عصمت (عليهم ‏السلام) با ديدن اعمال نيك، نه تنها خوشحال مي‏ شوند، بلكه در حق نيكان دعا نيز مي‏كنند.

منبع : ادب فنای مقربان- جلد ۱- صفحه ۱۵۴ تا ۱۵۶

- همه ما ماموریم که راه علم آموزی را تا آخر عمر خود ادامه دهیم و این راه برای همگان باز است.
- ممکن است برخی بگویند که آقایان این فرصت را دارند که تا پایان عمر علم بیاموزند و قلم به دست باشند اما این فرصت مقدور بانوان نیست در حالی که این فکر، فکر تامی نیست.
- آموختن علم و دانش دو راه دارد؛ راه اول راه حس و تجربه است که یک راه عمومی است اما راه دیگر که شاید مقدور همه نیز نباشد راه علم آموزی از طریق طهارت روح و تزکیه نفس است که هم اثر بخش تر است و هم علمی که از این راه نصیب انسان می شود، علم حقیقی است.
- انبیاء آمدند تا در کنار راه تجربی راه دیگری نیز برای کسب علم به بشر بیاموزند و بگویند که تنها راه عالم شدن راه چشم و گوش و سایر حواس نیست که اگر انسان یکی از این حواس را از دست داد از علمی که از طریق آن حس نصیب انسان می شود نیز محروم شود، بلکه اگر کسی تقوای روح و طهارت روح را از دست داد، علم ناشی از آن را نیز از دست خواهد داد.
- طبق بیان انبیاء اگر کسی تقوای روح و طهارت روح داشته باشد، علم ناشی از آن را نیز به دست خواهد آورد، لذا همانطور که یک استخر ممکن است از دو راه پر آب شود؛ یکبار از طریق آبی که از خارج به داخل آن میریزند و یک راه اینکه یک چشمه از درون او بجوشد و او را پر آب کند. انسان نیز باید بداند که کسب علم دو راه دارد راه درون و راه بیرون و بسیاری از بزرگان در کنار بهره گیری از راه های بیرونیِ کسب علم، اساس علمشان را از راه درون کسب کردند.
- خدای سبحان انسان را بی سرمایه خلق نکرده است بلکه به انسان فطرت سالم و آگاهی داده است که انسان باید از او بهره ببرد؛ این تفکر که خانم ها نمی توانند راه علمی را ادامه دهند درست نیست؛ اگر زنی مدیر منزل بود و وظیفه مادری و شوهرداری به عهده او بود باید بداند که ممکن است فرصت برخی تحصیلات از او گرفته شود، اما آن راه درون به روی همه ما باز است. بسیاری از احادیثی که درباره فضایل عالمان بیان شده است اختصاصی به زن و مرد ندارد و همه را شامل می شود.

منبع: بیانات حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار خواهران فارغ التحصیل و دانش آموخته جامعه الزهراء ۹۵/۳/۱

* کار خوب انجام داده ام یا کار بد، اگر کار خوب انجام داده، الحمدلله بگوید و اگر کار بد انجام داده استغفار کند،

* اگر کسی این کار را نکند، حضرت امام کاظم(علیه السلام ) می فرماید: “این فرد از ما نیست”

* باید همانطور که بازاری ها شب به شب حساب کار خودشان را می کنند که امروز چقدر واردات جنسی، صادرات جنسی، واردات نقدی و صادرات نقدی داشتند و چرتکه می اندازند،

* ما هم باید دفتری داشته باشیم و از صبح تا غروب هر کاری کردیم، شب به شب در آن بنویسیم. خدای نکرده به نامحرم نگاه کردیم بنویسیم، غیبت کردیم بنویسیم، آواز حرام گوش کردیم بنویسیم،

* بعد اگر دیدیم کار بد انجام داده ایم استغفار کنیم

* و اگر کارهای خوب انجام داده ایم خدا را شکر کنیم.

آیت الله بهجت فرمود:

هر وقت نیمه شب بی اختیار بیدار شدید، سریع نخوابید.

چون ملکی به اذن خدا شما رو بیدار کرده

تا با خدا هم صحبت بشی…

اگه خیلی برات سخته بیدار شدن،

لا اقل بلند شو بهشون سلام کن، بعد دوباره بخواب…