ملعون، ملعون من احتجب عن اخیه. (1)

از رحمت خداوندى به دور است. از رحمت خداوندى به دور است كسى كه در موارد نیاز و گرفتارى دوست، خود را پوشیده بدارد به طورى كه دسترسى به او به آسانى ممكن نباشد.

اول من یدخل النار… ذو ثروة من المال لم یعط المال حقه. (2)

نخستین كسى كه وارد آتش جهنم می‌شود ثروتمندى است كه (به سبب مال‌پرستى) حقوق مالى خویش را عطا نكرده باشد.

من اعطى شیئا من حطام الدنیا ومنع اخاه كان ممن ظلمه، وغضبه واستضعفه. (3)

هر مۆمنى برادر مۆمن خود را از مال بى‌ارزش دنیا كه به او عطا گردیده منع كند، او از كسانى است كه آن مۆمن را مورد ظلم و غضب و استضعاف قرار داده است و در چنین حالى باید خشم الهى باشد.

عن ابى الحسین الرضا (علیه السلام): قال سمعت ابى یحدث عن ابیه (علیه السلام) اءنه قال:

انما اتخذ الله ابراهیم خلیلا، لانه لم یرد احدا، ولم یساءل احدا قط غیر الله تعالى. (4)
لزوم کمک مالی به مسلمان و وعده بهشت

حضرت رضا (علیه السلام) فرمود: از پدرم شنیدم كه او از پدرش حدیث نمود كه فرمود:
خداوند متعال بدین سب حضرت ابراهیم را دوست خود قرار داد كه هرگز احدى را بدون انجام حاجتش رد نكرد و هیچگاه از غیر خدا چیزى درخواست ننمود.

علامه و عارف بزرگ مرحوم آیت الله سید على آقا قاضى طباطبایى (استاد مرحوم علامه طباطبایى صاحب تفسیر المیزان) روزى در كوچه‌اى از كوچه هاى نجف اشرف عبور می‌كرد، در حالى كه چند عدد كاهوى پلاسیده و زرد به دست گرفته بود و به خانه‌اش می‌رفت. یكى از شاگردان به او رسید و پس از احوالپرسى سوال كرد: چرا كاهوى زرد خریده‌اى؟!

او در پاسخ وى چنین گفت:

این كاهو را از فلان میوه فروش فقیر خریده‌ام. راستش این میوه فروش نیازمند است، من فكر كردم پولى رایگان به او بدهم، دیدم به عزت و شرافت نفس او آسیب می‌رسد، از طرفى ممكن است به پول گرفتن بدون عوض عادت كند، وانگهى این كاهوها را كسى نمی‌خرد بعد از چند ساعت آنها را می‌برد و به زباله‌دان می‌ریزد ولى من اینها را می‌برم، آن قسمت‌هایى كه قابل استفاده است، می‌خورم. (5)

زمانى كه ابراهیم را در منجنیق نهادند، تا در آتش بیفكنند، جبرئیل نزد او آمد و گفت: آیا حاجتى دارى؟ ابراهیم پاسخ داد: آرى! اما نه به تو! (6)

امام خمینى (ره) فرموده است:

اى واى به حال ما اهل غفلت كه تا آخر عمر از خواب برنمی‌خیزیم، و در سكر طبیعت باقى هستیم، بلكه هر روز بر مستى و غفلت ما می‌افزاید. جز مقام حیوانیت و ماءكل و مشرب و منكح آنها چیز دیگر نمی‌فهمیم، و هر چه می‌كنیم، گر چه از سنخ عبادت هم باشد، باز براى اداره بطن و فرج می‌كنیم، گمان كردى كه نماز خلیل الرحمن مثل نماز ما بوده؟! خلیل عرض حاجت به جبرئیل امین نفرمود، و ما حاجات خود را از شیطان، اگر گمان كنیم حاجت رواكن است، می‌طلبیم!! (7)

منابع:

1-وسائل الشیعه، جلد 5، ص 563

2- بحار الانوار، جلد 72، ص 126

3- مستدرك الوسائل، جلد 2، ص 413

4- سفینة البحار، جلد 1، ص 584 - بحار الانوار، جلد 12، ص 4

5- مهر تابان، ص 20

6- تفسیر مجمع البیان، ذیل آیه 69، سوره انبیاء

7- چهل حدیث مرحوم امام خمینى، ص 205