فاطمه(سلام الله عليها) و امام خميني(ره)

فاطمه(سلام الله عليها):
زني كه معنویات، جلوه‌های ملکوتی، جلوه‌های الهی، جلوه‌های جبروتی، جلوه‌های مُلکی و ناسوتی- همه- در این موجود مجتمع است.(صحیفه امام، ج 7، صص 337- 338)
زنی که در حجره‌ای کوچک و محقر، انسان‌هایی تربیت کرد که نورشان از بسیط خاک تا آن سوی افلاک و از عالم ملک تا آن سوی ملکوت اعلی می‌درخشد. (صحیفه امام، ج 16، ص 192)
يك زن معمولى نبوده است، يك زن روحانى، يك زن ملكوتى، يك زن به تمام معنا انسان، تمام نسخه انسانيت، تمام حقيقت زن، تمام حقيقت انسان.(صحیفه امام، ج 7، صص 337- 338)

ادامه »

من راجع به حضرت صدیقه علیهاالسلام خودم را قاصر می دانم ذکری بکنم. فقط اکتفا می کنم به یک روایت که در کافی شریفه است و با سند معتبر نقل شده است و آن روایت این است که حضرت صادق علیه السلام می فرماید: فاطمه علیهاالسلام بعد از پدرش هفتاد و پنج روز زنده بودند در این دنیا بودند و حزن و شدت بر ایشان غلبه داشت و جبرئیل امین می آمد خدمت ایشان و به ایشان تعزیت عرض می کرد و مسائلی از آینده نقل می کرد.

ادامه »

محبت اولياء خداوند نسبت به افراد، يك محبت ساده نيست. حتما از عواملى سرچشمه می گيرد كه مهمترين آنها علم و ايمان و تقواست، علاقه‏ فوق‏العاده‏ پيامبر (صلى اللَّه عليه و آله و سلم) به دخترش فاطمه زهرا دليلى است بر وجود اين امتيازات بزرگ در اين بانوى نمونه جهان و از اين گذشته وقتى او می فرمايد: «فاطمه برترين زنان جهان» يا «برترين زنان بهشت» است، اين خود دليل بر اين است كه او از نظر علمى نيز سرآمد همه‏ زنان جهان بود.

ادامه »

پنجم جمادی الاولی، سالروز ولادت شیرزن صحرای کربلا، زینب کبراست. او که توانست با پیام رسانیِ شایسته، از بازماندگان حادثه جان سوز عاشورا نیز به نیکویی پرستاری کند و لقبِ «بزرگ پرستار همیشه تاریخ» را زیبنده خود کند. این روز مبارک، از سال ها پیش، «روز پرستار» نامیده شده است. او که با دستان نوازشگر و قلب مهربان خود، درد بیمار را تسکین می بخشد و به او نوید حیاتی دوباره می دهد. باید قدر او را دانست و به او و حرفه مقدسّش احترام گذاشت؛ چنان که مقام معظم رهبری می فرماید: «به نظر من، همه مردم ما و همه کسانی که به سرنوشت بیماران و به سلامت کشور اهمیت می دهند، بایستی به قشر پرستار توجه و محبت و اهمیت نشان بدهند؛ چه مسئولان، چه آحاد مردم».

ادامه »

مطالب پیش رو، سخنان حجت الإسلام قرائتی پیرامون روز پرستار در جمع خانم ها و آقایان تربیت مدرس است. امیدوارم مورد استفاده خوانندگان گرامی قرار بگیرد.

بسم اللّه الّرحمن الّرحیم
وقتی می‌گوییم پرستار؛ نباید در ذهن ما فقط كسانی كه در بیمارستان‌ها هستند، بیایند. پدران و مادرانی هستند كه از جانبازان پرستاری می‌كنند، دختران و پسرانی هستند كه از پدران خود پرستاری می‌كنند. مسأله‌ی پرستاری، یك مسأله‌ی عمومی است و من هم باور نمی‌كردم كه در این زمینه این همه آیه و حدیث داشته باشیم. این چند روز خیلی چیزها پیدا كردم و مطالبی را خدمت شما عرض می‌كنم.

ادامه »

بسمه تعالی

اِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِم المَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَ لَا تَحزَنُوا وَ أَبشِرُوا بِالجَنَّةِ الَّتِی کُنتُم تُوعَدُون
(فصلت/30)

یوم الله22 بهمن روز تبلور شکوه و ایثار مردم همیشه سرافراز و آزادۀ جمهوری اسلامی ایران و روز بزرگداشت نقش آفريني ایمان و عقيده بزرگ مردان حماسه سرا در آزادگی از قیود و تعلقات نفسانی و دنیایی، روز احیای دين در مرداب جهل و سرسپردگی های شیطانی است. و این رهبری داهیانۀ زعیم بزرگ جهان اسلام و بنیان گذار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) بود که با تأسی از آموزه های اسلام ناب محمدی(ص) طومار 2500 سالۀ رژیم طاغوتی استبداد و استکبار را درهم پیچید.

با گذشت 37 سال از عمر گرانسنگ انقلاب اسلامي به لطف قدرت لایزال الهی و در سايه فرامین جانبخش مقام عظمای ولایت امام خامنه ای(مدظله العالی)، ملت ایران با مقاومت و ایستادگی برخواسته از آن انقلاب الهی شاهد دستاوردها و آثار پربركت انقلاب اسلامي خارج از محدوده هاي جغرافيايي ايران و نفوذ آن به اقصی نقاط جهان اعم از کشورهای غربی و عربی است.

بی شک ملّت غیور ايران اسلامي همچون سال هاي گذشته با حضور حماسي خود در راهپيمايي 22 بهمن كه روز خجسته، مبارک و از روزهای خداوند سبحان است و در مصحف شریف امر به یادآوری آن ها نموده و فرموده «وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ» یک بار دیگر با آرمان هاي بلند خميني كبير(ره) و نائب بر حقش امام خامنه ای(مدظله العالی) و شهداي انقلاب تجديد ميثاق خواهند كرد.

مدیریت حوزه علمیه خواهران استان گلستان ضمن شرکت در این راهپیمایی پرشور با توجه به حساسیت‌های بین‌المللی، منطقه‌ای و داخلی از تمام مردم ولایی کشورمان، روحانیون بزرگوار و بخصوص خواهران طلبه دعوت می کند که همچون سال های گذشته با شرکت در راهپیمایی یوم الله 22 بهمن، اتحاد و همبستگی خود را در مقابل استكبار جهاني و ايادي سلطه گرايانه شان به نمایش بگذارند.

در حديثى از امام كاظم علیه السلام نقل شده است:
راوى خدمت آن حضرت عرض مىكند: فدايت شوم،
گاهى از يكى از برادرانم مطلبى به من مى رسد كه من آن را ناخوشايند مى دارم
هنگامى كه از او سوال مى كنم انكار مى كند در حالى كه جمعيتى از افراد مورد وثوق آن را به من خبر داده اند

امام علیه السلام فرمود: حتى گوش و چشم خود را در برابر برادر مسلمانت تكذيب كن.
اگر پنجاه نفر نزد تو آيند و بر چيزى سوگند ياد كنند؛
ولى او مطلب ديگرى بگويد او را تصديق كن و آن گواهان را تكذيب نما.

ثواب الاعمال/ صفحه 247

مهربان آلجا

اذان مغرب نزدیک است . وضو می گیری . آماده رفتن به مسجدمی شوی . دخترت «مهربان » گوشه ای کز کرده و با اخم نگاهت می کند . جانمازت را برمی داری . کنار مهربان می نشینی . صورتش رانوازش می کنی . هنوز ناراحت است . چیزی نمی گویی . اگرهم بگویی او نمی شنود . تنها اشارات دست تو را می فهمد . مهربان تو کرولال است . 27 سال است چیزی نمی شنود . در این سالها آرزو داشته ای برای یک بار هم که شده صدایش را بشنوی . مهربان بگوید : مادر ! مادر ! و تو در جوابش بگویی : جان مادر ! عمر مادر !
از خانه بیرون می آیی . شب استانبول گرم و دم کرده است . به مسجد امام رضا (ع) می روی . سید جمیل امام جماعت مسجد آماده اقامه نماز است . پنکه های سقفی با سرعت می چرخند . صف ها بسته می شود . سجاده ات را پهن می کنی . نماز که تمام می شود بی حرکت سرجایت می نشینی و به فکر فرو می روی .

ادامه »

با دستهای شکوفا

اهل ولایت سمنگانم. نمی دانم سمنگان کجاست. و چیزی از افغانستان به خاطر ندارم. پدرم کارگر بنایی است بادستهایی ترک خورده و صورتی که آفتاب قم آن را سوزانده. یک بار پدرم قصه ای برایم تعریف کرد که هنوز در خاطرم مانده. او برایم از سمنگان گفت و سفر رستم، پهلوان بزرگ ایران زمین به آنجا.
ازدواجش با رودابه دختر شاه سمنگان و بازگشتش به ایران. به دنیا آمدن سهراب و بزرگ شدنش، نقشه های افراسیاب و هزار حکایت دیگر. دلم می خواهد بال در بیاورم. پرواز کنم و خودم را به سمنگان برسانم. مادر قالی می بافد. گوشه ای کز می کنم و او رانگاه می کنم. ظهر گرمی است. چیزی به تابستان نمانده اما از آسمان باران آتش می بارد. گرما زودتر خودش را به شهر رسانده.
پیش از این من نیز روی دار قالی می نشستم و با ابریشم گلهای رنگارنگ می بافتم. اما شادی دیری نپایید و بیماری به سراغم آمد. سر دردهای دوره ای شروع شد. دیگر نتوانستم کار کنم.

ادامه »