- بندگان مؤمن را از نظر معرفت‌شناسي، خداي سبحان با دو آيه اختصاص داده، خصيصه‌اي برايشان ذكر كرده: اگر بخواهند رأي مثبت بدهند بايد محقّقانه باشد، بخواهند رأي منفي بدهند بايد محقّقانه باشد، اگر هم نمي‌دانند كه خُب ساكت‌اند.
- فرمود مي‌خواهي تكذيب كني محقّقانه باش، برهان داشته باش! مي‌خواهي تصديق كني محقّقانه باش، برهان داشته باش!
- بدون برهان تصديق كردي مسؤولي، بدون برهان تكذيب كردي مسؤولي!، آن وقت اين مي‌شوي دين!؛ فرهنگ دين يعني فرهنگ علمي، انسان روي پايه علم ايستاده است.
- وجود مبارك پيغمبر (ص) خيلي كار كرده، كلّ نظام جاهلي را عوض كرده، هم زير آن عقايد باطل آب بست، هم معرفت‌شناسي اينها را اصلاح كرد.
- فرمود هر وقت شما مي‌خواهيد قبول كنيد مي‌گوييد چون پدران ما گفتند، هر وقت مي‌خواهيد نفي كنيد مي‌گوييد پدران ما نگفتند! آخر آنها مگر ميزان‌الحقيقه هستند؟!
- اگر براي چيزي برهان داشتيد بپذيريد، اگر برهان بر خلاف داشتيد نپذيريد و اگر چيزي نداشتيد هم كه ساكت باشيد.
- انسان چه تابع، چه متبوع بايد محقّقانه باشد.
- در سوره مباركه «اسراء» آيه 36 فرمود : «لاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ الْسَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤادَ كُلُّ أُوْلئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْؤُولاً».

منبع: آیت الله جوادی آملی، نکات تفسیری سوره لقمان