بسم الله الرحمن الرحیم

اللهمّ وفّر حظّی فیهِ من النّوافِلِ واكْرِمْنی فیهِ بإحْضارِ المَسائِلِ وقَرّبِ فیهِ وسیلتی الیكَ من بینِ الوسائل یا من لا یَشْغَلُهُ الحاحُ المُلِحّین .

شرح دعا

منظور از «وفر حظی فیه من النوافل» چیست؟
همانطور که می دانیم در انجام هر کاری مخصوصا کارهای نیک و صالح باید از طرف خداوند برای هر بنده ای توفیق حاصل شود تا بتواند آن را انجام دهد، لذا در این روز برای آنکه بتوانیم نمازهای نافله را بجا آورده و از حظ و بهره معنوی آن به طور وافر بهره مند گردیم، از خداوند خواستاریم که ما را در این روز از این موهبت بزرگ محروم نگرداند…
در شبانه روز برای نمازهای یومیه، نمازهای نافله وجود دارد که انسان به وسیله آنها می تواند به خداوند (عزوجل) بیش از پیش تقرب جوید چرا که نمازهای نافله، نمازهای اضافه بر نمازهای واجب در شبانه روز می باشند که ضعف های نمازگزار در نمازهای واجب را از نظر توجه و حضور قلب در نماز به سوی خالق یکتا جبران می نمایند…
البته راه های ارتباط و مناجات با خدا متفاوت است که یکی از آنها انجام نوافل است. راه های نزدیکی با خدا؛ به اندازه شمار همه افراد است:
(اَلطُّرُقُ اِلَى اللّه ِ بِعَدَدِ نُفُوسِ الخَلائِق)
بيراهه رفتنها، دور افتادنها، از قافله عقب ماندنها، به خواب رفتنها، همه آفت سلوك است. بايد راه راست رفت. نزديكترين راه، «صراط مستقيم» است. همچنان كه نزديك ترين فاصله ميان دو نقطه را «خط مستقيم» گويند.
خداوند، نداى اين همه بندگان را در هرجا مى شنود،
و دعاى همه را، به هر زبانى سميع و مجيب است،
امّا پاسخ يك دعا و ندا، او را از ديگر نيازها و رازها و دعاها باز نمى دارد.
اين از ضعف ماست كه اگر به كارى مى پردازيم، از كارهاى ديگر باز مى مانيم. اگر گوش به صدايى مى دهيم، صداهاى ديگر را نمى شنويم. اگر توجّهمان به چيزى جلب مى شود، از چيزهاى ديگر غافل مى شويم. چرا كه ما محدوديم و ناتوان.
امّا…خداوند، نامحدود است و توانا. اصرار و ندا و مناجات اين همه بندگان، در هر لحظه از لحظات، او را مشغول نمى كند:
آرى… خدا شنوا و بيناست. از ميان اين همه شور و غوغاى نيايشگران، صداى همه را مى شنود و نداى همه را پاسخ مى گويد.(دعاى «جوشن كبير»، بند99)

واکرمنی فیه باحضار المسائل
منظور از باحضار المسائل چیست؟
آگاهیم که خداوند از ما و از هرچه که در این دنیا با هر مسئولیتی و سمتی انجام داده ایم سئوال و بازخواست خواهد نمود. «ان تبدوا ما فی انفسکم او تغفوه یحاسبکم به الله؛ یعنی هرچه که در آشکار و نهان (انجام داده اید) خداوند از شما محاسبه خواهد نمود» و هر کسی نتیجه اعمال خود را می بیند «فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره و من یعمل مثقال ذره شرا یره»
با توجه به آیات و توضیح بالا در می یابیم منظور از باحضار المسائل همان آمادگی قبل از مرگ برای پاسخگویی به سؤالاتی است که از طرف ذات اقدس الهی از انسان مطرح می گردد، چرا که همه مسئولیم و داشتن مسئولیت در دنیا بسیار سنگین است و انسان را در عالم آخرت گرفتار بازخواست بیشتری می نماید،

و منظور از (وسیلتی) در این فراز دعا؛
همان طور که می دانیم در آخرت از تک تک اعضای بدن انسان، سئوال خواهد شد که آیا در مسیر طاعت الهی بوده اند یا نه. که با توجه به آن در می یابیم شاید منظور از وسیلتی در این دعا، همان اعضا و جوارح انسان باشد. به همین دلیل از خداوند می خواهیم که وسایل (اعضا و جوارح) ما را نزدیک خود سازد. یعنی اعضا و جوارح ما را تابع و فرمانبردار ذات اقدسش گرداند نه تابع شیطان ملعون و رانده شده از درگاهش.