دانلود مداحي 28 صفر

مـحـبـوبیت امام مجتبى علیه السلام در كودكى نزد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله براى همه كـس مـشـهـود بـود. پـیـامـبـر او را پـاره تـن، نـور دیـده، مـیـوه دل و گـل خـوشـبـوى بـوسـتـان نبوت مى نامید. پیوسته او را فرزند خود مى خواند و مى فـرمـود: «هـمـه فـرزندان مادران به پدرشان نسبت مى برند جز اولاد فاطمه، كه آنان بـه من نسبت مى برند.» از عمق دل به او عشق مى ورزید، دست او را مى گرفت، بر روى دامـن خـود مـى نـشـانـد و بـه مردم مى گفت: «هر كه این فرزند مرا دوست بدارد مرا دوست داشـتـه، و هر كه او را دشمن بدارد مرا دشمن داشته است. خداوند دوست بدارد كسى را كه حسن مرا دوست بدارد.»

ادامه »

يا رسول الله! امروز ماتم سراي دل را به نام تو، سيه پوش كرده ايم و نام مبارك تو را با درود و تحيّت بر زبان جاري مي سازيم.

حضرت محمد(ص) در سال یازدهم هجرت رسول اکرم(ص) در آخرین سفرحج (در عرفه)، در مکه و در غدیرخم، در مدینه قبل از بیماری و بعد از آن در جمع یاران و یا در ضمن سخنرانی عمومی، با صراحت و بدون هیچ ابهام، از رحلت خود خبر داد. چنان که قرآن رهروان رسول خدا(ص) را آگاه ساخته بود که پیامبر هم در نیاز به خوراک و پوشاک و ازدواج و وقوع بیماری و پیری مانند دیگر افراد بشر است و همانند آنان از دنيا خواهد رفت.

ادامه »

دانلود زيارت اربعين- مطيعي

اَلسَّلامُ عَلى وَلِىِّ اللَّهِ وَ حَبیبِهِ ، اَلسَّلامُ عَلى خَلیلِ اللَّهِ
سلام بر ولى خدا و دوست او سلام بر خلیل خدا

وَ نَجیبِهِ ، اَلسَّلامُ عَلى صَفِىِّ اللَّهِ وَ ابْنِ صَفِیهِ ، اَلسَّلامُ عَلىَ الْحُسَینِ
و بنده نجیب او سلام بر بنده برگزیده خدا و فرزند برگزیده اش سلام بر حسین

الْمَظْلُومِ الشَّهیدِ ، اَلسَّلامُ على اَسیرِ الْکرُباتِ ، وَ قَتیلِ الْعَبَراتِ
مظلوم و شهید سلام بر آن بزرگوارى که به گرفتاریها اسیر بود و کشته اشک روان گردید

ادامه »

در فرهنگ اسلامي و معارف عرفاني، عدد چهل(اربعين) جايگاه خاصي دارد. چلّه نشيني براي رفع حاجت يا رسيدن به مقامات سلوك و عرفان معرف است. حفظ كردن چهل حديث، اخلاص چهل صباح، كمال عقل در چهل سالگي، دعا براي چهل مؤمن، چهل شب چهارشنبه و… بسياري از اين نمونه هاست.

ادامه »

در عراق به وي‍ژه در مناسبت هاي خاص، عزاداران حسيني به صورت دسته جمعي و در قالب كاروان هاي كوچك و بزرگ، پياده به سوي كربلا مي روند. اين حركت مقدس به ويژه از نجف به كربلا كه اغلب با شركت علماي ديني انجام مي گرفت، چندين نوبت از طرف رژيم بعثي عراق جلوگيري يا به خاك و خون كشيده شد. يكي از اين نوبت ها در سال 1397ق بود.

ادامه »

پایه و اساس امور فرهنگی را تعلیم و تربیت تشکیل مي دهد. در اهمیت و کیفیت تعلیم و تربیت همین بس که «برای دگرگون ساختن یک ملّت، هیچ راهی سریع تر و ساده تر از دگرگون ساختن نظام تعلیمی و تربیتی آن ملّت نیست»1

یکی از عوامل مهم موفقیت اسلام، فرهنگ انتظار است که از قیام امام حسین(ع)نشأت گرفته است و می توان گفت: «فرهنگ عاشورا، زمینه ساز فرهنگ انتظار است».2

ادامه »

امروزه با مدرن شدن جوامع و راه يافتن ابزار الکترونيکي به خانواده، متاسفانه شاهد ايجاد شکاف هايي عميق بين افراد خانواده هستيم. اما در سبک زندگي حسيني از دوران کودکي تا زمان شهادت؛ روابط خانوادگي صميمي، براساس ايمان فراوان بوده است. و همه سال هاي زندگي پربرکتشان، مي تواند سبک بديع و متفاوتي از زندگي اسلامي را در مقاطع مختلف به مردم آزاده جهان ارائه کند.

ادامه »

در فرهنگ عاشورا، حاكميت ظلم يزيدي بزرگ ترين منكر اجتماعي است و مبارزه براي حاكم ساختن حق و قطع سلطه ي ستم، معروفي عظيم است. امر به معروف و نهي از منكر، از مهم ترين فلسفه هاي واقعه ي خونين كربلاست. سيدالشهداء در وصيتي كه نوشته و به برادرش محمد حنفيه مي سپارد، مي فرمايد: «إني ما خرجت اشراً و لا بطراً و لا مفسداً و لا ظالما، إنما خرجت لطلب الإصلاح في أمه جدّي، اريد أن آمر بالمعروف و أنهي عن المنكر و أسير بسيره جدّي و أبي عليّ بن أبي طالب» (حياه الإمام الحسين، ج2، ص246 و 288 ). اين به وضوح نشان امر به معروف و نهي از منكر را در حركت عاشورايي به عنوان يك هدف و انگيزه امام نشان مي دهد.

در زيارتنامه ي آن حضرت هم اين موضوع مطرح است: «أشهد أنِك قد أقمت الصلاه و آتيت الزكاه و أمرت بالمعرف و نهيت عن المنكر و جاهدت في سبيل الله حتي أتاك اليقين» (مفاتيح الجنان، زيارت هاي مختلف امام حسين(ع) )

اين تعبيرات، نشان دهنده ي عمق اين فريضه ديني است كه در متن جهاد خونين هم جلوه گر مي شود و دامنه ي امر به معروف و نهي از منكر، از واجبات و محرّمات جزئي و فرعي و فردي، حتي به قيام براي اقامه ي قسط و سرنگوني حكومت باطل و تغيير نظام فاسد اجتماعي هم گسترش مي يابد. («عنصر امر به معروف در نهضت امام حسين» از شهيد مطهري)

سيدالشهداء پس از امتناع از بيعت با يزيد و برخوردهايي كه با وليد و مروان داشت، كنار قبر پيامبر(ص)آمد و شب را آنجا به مناجات گذراند. در ضمن مناجاتش با خدا، عشق خود را به معروف بيان كرد و خواستار آنچه «خير» و «رضا»ي الهي است در اين مسير شد: «خدايا! من معروف را دوست مي دارم و منكر را زشت مي شمارم. اي خداي بزرگوار و صاحب كرم! به حق اين قبر و مدفون در آن از تو مي خواهم راهي و سرنوشتي برايم برگزيني كه رضاي تو و پيامبرت در آن باشد. (بحارالأنوار، ج44، ص328؛ مقتل خوارزمي، ج1، ص186)

منبع: محدثي، جواد، فرهنگ عاشورا، 1386، قم، معروف