وداع با ماه مبارك رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
وداع با رمضان
اينك، در پايانِ خط طواف، بر گرد خانه عشقيم،
خانه عشقى كه كانون آن، محبت خداست،
و آرايش آن، طاعت و تقوا، و طهارت و عبادت،
و فرش آن، بندگى است،
و طعامش، معنويّتِ «ذكر» و مائده «قرآن».
اينك، ماه رمضان را پشت سر مى گذاريم.
گرچه آنگونه كه بايد و شايد، از اين سفره رزق الهى و خوان گسترده نعمت پروردگار، توشه نگرفتيم. و غافلانه از كنار اين «روزهاى خدا» گذشتيم و خدا را آنگونه كه سزاوار «ربوبيّت» اوست، «عبوديّت» نكرديم. ولى چشم دلمان به گوشه اى از عنايت اوست.
بيابان هاى وسيع گناهمان، اميدوار ابرهاى رحمت و باران هاى مغفرتِ اوست.
رمضان به پايان مى رسد، ولى ما در آغاز بندگى هستيم.
اميد است كه از «كلاس رمضان» دست خالى برنگرديم.
در پايان، با امام سجاد (عليه السلام) همنوا مى شويم:
امام زين العابدين (عليه السلام)، در وداع «ماه رمضان»(صحيفه سجاديه، دعاى 45)با اين ماه، خداحافظى مى كند. وداع كسى كه فراق رمضان بر او سخت و ناگوار است و رفتنش غمبار و وحشت آور است و به رمضان درود و سلام مى دهد.
در سلام خداحافظى و بدرود مى گويد:
«سلام و بدرود، اى رمضان، اى ماه بزرگ خدايى،
سلام برتو، اى عيد اولياء اللّه ،
سلام برتو، اى بهترين اوقات و بهترين ماهها و ساعتها،
سلام برتو، اى رمضان، كه آرزوها را به هدف نزديك مى كردى،
سلام بر رمضان، كه در اين ماه، چه بسيار، از آتش دوزخ، رستند،
سلام بر رمضان، كه سراسر سلام بود.
سلام بر رمضان، كه با بركت بر ما وارد شدى، و آلودگى گناهان را زدودى.
سلام بر رمضان، اى موهبت خدا…اى ماه اشتياق!
سلام بر رمضان…
خدايا…بر محمد و آلش درود فرست و آنچنان كن كه وقتى رمضان از ما رخت بربست، ما را از خطاها برهانى و با خروج اين ماه، ما را از گناهان خارج سازى…
خدايا، عيد فطر را براى ما شادى آفرين قرار بده و آن را بهترين روزى قرار بده كه عفو تو را طلب كرده و گناه خويش را پاك كرده باشيم…
